Pierwsze systemy CMS
Tradycyjne systemy zarządzania treścią istnieją od wczesnych lat tworzenia stron internetowych. Platformy takie jak Wordpress, Joomla czy Drupal zostały zaprojektowane do prezentowania na stronach internetowych treści w formie tekstu, obrazów i wideo.
Opisując w uproszczeniu tradycyjne podejście CMS do zarządzania treścią można powiedzieć, że sprowadza się ono do zapisywania sformatowanego tekstu, plików, obrazów oraz wideo w bazie danych jakiegoś hostingu aby przy każdym wywołaniu strony serwować przetworzoną zawartość w plikach HTML.
Takie podejście sprawdza się w utrzymaniu pojedynczego kanału informacji jakim jest np. strona internetowa, ale rodzi problemy kiedy zachodzi potrzeba ponownego wykorzystania tej samej treści w innym medium cyfrowym. Renderowanie strony sprawia że treść zostaje "zmieszana" z kodem witryny i jej ponowne wykorzystanie staje się niemożlie.
Obecnie przedsiębiorstwa rozwijają już nie tylko strony internetowe ale i witryny mobilne, aplikacje, wyświetlacze cyfrowe, portale intranetowe etc. Przestarzała architektura tradycyjnych systemów zarządzania treścią ogranicza twórców uniemożliwiając im dostosowanie treści do jednoczesnego wyświetlania na wszystkich platformach cyfrowych.
Ewolucja kanałów informacyjnych jaką obserwujemy wymusza kształtowanie się nowych bardziej wyrafinowanych i elastycznych rozwiązań. Rosnące oczekiwania rynku sprawiają, że tradycyjne CMS’y coraz częściej zostają wypierane przez rozwiązania typu Headless.
Czym jest Headless CMS?
Mówi się, że jeśli warstwa prezentacji strony internetowej jest “głową” systemu zarządzania treścią to odrzucenie tej warstwy stworzy Headless CMS - bezgłowy CMS.
Headless CMS to każdy system zarządzania treścią, w którym treść oddzielona jest od warstwy prezentacji. Niektóre tradycyjne platformy CMS oferują API, które umożliwia przesyłanie treści do osobnej warstwy prezentacji. Chociaż ten typ bezgłowego CMS umożliwia wybranie odpowiedniej warstwy prezentacji dla platformy cyfrowej to nie rozwiązuje podstawowego problemu - strukturyzowania treści tak, aby można ją było ponownie wykorzystać w innym miejscu.
W Headless CMS model treści budowany jest na zamówienie dla każdego kanału, dzięki czemu twórcy treści nie są skazani na wstępnie zaprogramowane modele dostępne w tradycyjnych CMS’ach.
Model treści dzieli zawartość na elementy, takie jak treść posta na blogu, nagłówek posta, podtytuł, krótki opis lub okładka. Można zdefiniować, jak każdy element odnosi się do innych, tworząc elastyczny model, który pasuje do każdego cyfrowego odbiornika.
Co daje ustrukturyzowana treść?
Im więcej platform cyfrowych obsługiwanych przez organizację tym trudniej zarządzać jej kolejnymi instancjami CMS. Najczęściej wynika to z problemu jakim jest wielokrotne kopiowanie tej samej treści pomiędzy instancjami. Dane kopiowane są z CMS’a strony internetowej do CMS’a aplikacji, następnie do CMS’a cyfrowego wyświetlacza itd.
Skonsolidowane dane w pojedynczym centrum treści
Infrastruktura Headless CMS eliminuje niekończące się kopiowanie i wklejanie, umożliwiając organizacjom ujednolicenie całej zawartości w scentralizowanym źródle danych. To znacznie ułatwia edycję - wystarczy zmienić tytuł lub obraz w jednym miejscu, a zmiana zaczyna obowiązywać wszędzie tam, gdzie serwowana jest zaktualizowana treść. Konsolidacja instancji CMS poprawia spójność wizerunku i identyfikację marki oraz umożliwia redaktorom zwinne aktualizowanie treści we wszystkich kanałach. Headless CMS sprawia, że zarządzanie kampaniami robi się dziecinnie proste i znacznie tańsze.
Możliwość działania zespołowego
Dzięki scentralizowanej treści możliwa jest również jednoczesna współpraca zespołowa. Headless CMS sprawia, że powolne podejście kaskadowe znika na rzecz zwinnej struktury, dzięki której zespoły mogą pracować równolegle. Ten rodzaj CMS zapewnia przewagę konkurencyjną przedsiębiorstwom, które opierają swój biznes na szybkim dostarczaniu treści do swoich aplikacji, portali i stron internetowych.
Treści są łatwo dostępne i wielokrotnego użytku
Wreszcie struktura treści sprawia, że jej ponowne użycie jest dziecinnie proste, ich redystrybucja nie wymaga już takich nakładów jak wcześniej, co jest kluczowym elementem w optymalizacji wydatków przeznaczonych na tworzenie treści.
